W gazetach dla dzieci znajdziecie mnóstwo użytecznych historyjek. Nożyczki w dłoń i do dzieła.
Warto podkleić kartkę z drugiej strony, z powodów wcześniej wspomnianych. Stopień trudności różnicujemy. Możemy zacząć od historii składających się z trzech elementów (Podstawowe pytanie: „Co było potem?”). Później elementów może być sześć albo więcej. W przypadku młodszych dzieci lepiej, by między kolejnymi obrazkami nie było dużych przeskoków czasowych, ani skrótów myślowych, których dziecko nie zrozumie – najlepsze są takie historie, gdzie obrazki łączą się na zasadzie: przyczyna-konsekwencja: dzieci zbierają patyki, a na następnym ujęciu płonie ognisko.
To bardzo pożyteczne ćwiczenie, dla dzieci na różnym etapie rozwoju. Uczy logicznego myślenia, przekazuje wiedzę o świecie, a także poszerza słownictwo. Mgiełka w ten sposób nauczyła się ładnie opowiadać historie.
